Τα δασικά οικοσυστήματα της χώρας μας παρουσιάζουν ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον , έντονο τοπογραφικό ανάγλυφο με ψηλές οροσειρές, καθώς και μεγάλη ακτογραμμή. Τα χαρακτηριστικά αυτά έχουν σαν αποτέλεσμα κάποιος να μπορεί να συναντήσει όλες τις κύριες κατηγορίες βλαστητικών ζωνών της Ευρώπης μέσα σε λίγα χιλιόμετρα Η Ελλάδα (μαζί με την Ισπανία) έχει τον υψηλότερο δείκτη δασικής βιοποικιλότητας στην Ευρώπη.
Τα δάση επιτελούν πολλές και αλληλένδετες λειτουργίες – κοινωνικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές. Προσφέρουν θέσεις εργασίας, έσοδα και πρώτες ύλες για τη βιομηχανία και την παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές. Τα δάση προστατεύουν το έδαφος, τους οικισμούς και τις υποδομές, ρυθμίζουν την παροχή γλυκού νερού και διατηρούν τη βιοποικιλότητα.
Ωστόσο η γενική κατάσταση των ελληνικών δασών σήμερα δεν είναι και η καλύτερη εξαιτίας παραγόντων όπως:
Νομικό πλαίσιο.
Το τοπίο ομιχλώδες και ασαφές, με πλήθος υπουργικών αποφάσεων και εγκυκλίων που δημοσιοποιούνται και στη συνέχεια ανακαλούνται, και φυσικά οι εξαιρέσεις και τα «παραθυράκια» στην προστασία της δασικής νομοθεσίας.
Δασική Υπηρεσία
Τα τελευταία χρόνια υπολειτουργεί χωρίς να μπορεί να ασκήσει τα καθήκοντά της και να παράξει ουσιαστικό έργο. Στα Δασαρχεία της Περιφέρειας Ανατολικής Μακ. & Θράκης υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις δασικού προσωπικού αλλά και υποδομής. Ελάχιστοι είναι και οι δασολόγοι και δασοπόνοι που υπηρετούν στις δασικές υπηρεσίες της περιφέρειας μας.
Επίσης είναι απαραίτητος ο εκσυγχρονισμός και η οργάνωση της δασικής υπηρεσίας στον τομέα της νέας τεχνολογίας και ειδικά όσον αφορά την χρήση ενός ενιαίου και λειτουργικού Γεωγραφικού Συστήματος Πληροφοριών.
Δασικοί χάρτες
Παρόλη την ύπαρξη πλειάδας από νομοθετήματα , οι δασικοί χάρτες δεν προχωρούν αφού προσκρούουν στις ελλείψεις υποδομής , προσωπικού αλλά και στα αντίθετα συμφέροντα. Είμαστε η μοναδική χώρα στην Ευρώπη που δεν έχουμε δασικούς χάρτες, βασικό όπλο για την προστασία της Δημόσιας περιουσίας.
Δασική διαχείριση και η παραγωγή
Το δάσος πρέπει να προσεγγίζεται ως λειτουργικό και ζωντανό οικοσύστημα ενώ απαιτείται η εφαρμογή νέου σχεδίου προδιαγραφών σύνταξης δασικών διαχειριστικών μελετών. Σήμερα, οι πρακτικές που αντιμετωπίζουν το δάσος ως πηγή παραγωγής πρώτης ύλης ξυλείας, αναθεωρούνται αλλά η ενσωμάτωσή τους στη δασοκομία αργεί να πραγματοποιηθεί.
Το πυκνό οδικό δίκτυο .
Το ιδιαίτερα πυκνό δασικό οδικό δίκτυο επηρεάζει τη φυσικότητα και τη διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος.
Παλιότερα ο σκοπός της διάνοιξης ήταν η δασική εκμετάλλευση, σήμερα όμως η πίεση έρχεται από τους ιδιοκτήτες παλιών εγκαταλελειμμένων αγροτεμαχίων (μέσα σε δασικά συμπλέγματα) που μαζί με τους Δήμους προχωρούν σε διανοίξεις δρόμων.
Τα μεγάλα έργα
Τα υπάρχοντα υδροηλεκτρικά έργα και οι μεγάλοι οδικοί άξονες (π.χ. κάθετοι άξονες Εγνατίας Οδού ) απειλούν την συνεκτικότητα και την ακεραιότητα του οικοσυστήματος.
Μεγάλο είναι το ενδιαφέρον τελευταία για την εγκατάσταση αιολικών σταθμών στην Θράκη . Τα Αιολικά πάρκα αν και ανήκουν στην πράσινη ανάπτυξη θα έχουν έντονες αρνητικές επιπτώσεις αν εγκατασταθούν στα ορεινά της ΑΜΘ, όχι μόνο από αισθητικής άποψης αλλά και λόγω των επιπτώσεων από τα συνοδά έργα όπως είναι οι δρόμοι πρόσβασης μέχρι τις κορυφές. Τα Αιολικά πάρκα πολύ συχνά εγκυμονούν κινδύνους και στα πτηνά.
Μαζικός και ανεξέλεγκτος τουρισμός.
Οι νέες μορφές τουρισμού περιπέτειας που συνδέονται με τη εκτεταμένη χρήση αυτοκινήτων 4Χ4 και μοτοσικλέτας και γενικά η έντονη κινητικότητα μέσα στο δασικό βιότοπο, αποτελούν σοβαρή όχληση για την πανίδα της περιοχής, ενώ η σχεδιαζόμενη ανάπτυξη ενός τουρισμού, μαζικού τύπου, με ογκώδεις εγκαταστάσεις θα επιδράσει αρνητικά τόσο στο φυσικό όσο και στο δομημένο περιβάλλον.
Λύματα- απορρίμματα
Τα απορρίμματα πλησίον και εντός οικισμών που συχνά καταλήγουν μέσα στα ρέματα, δεν αποτελούν μόνο οπτική ρύπανση, ούτε είναι μόνο επικίνδυνα για μολυσματικές ασθένειες (π.χ ηπατίτιδα), αλλά τα σημεία αυτά φαίνεται να αποτελούν πόλο έλξης της άγριας πανίδας όπου εθίζεται σε λήψη ανθρωπογενούς τροφής και συχνά πέφτει θύμα από λαθροθήρες ή παραγωγούς που έχουν υποστεί ζημιές και καταστροφές.
Τελειώνοντας θα πρέπει να πούμε ότι το δάσος αποτελεί μία πηγή «πλούτου» για όλους μας, αλλά παραμένει ως τέτοιο μόνο εφόσον λαμβάνονται όλα τα μέτρα ώστε να παραμείνει όσον το δυνατόν αδιατάρακτο και επιπλέον οι δράσεις μας να δίνουν την ευκαιρία στο Δάσος να μπορεί να επουλώνει τις όποιες πληγές του δημιουργούμε
